Köpeklerde displazi: belirtileri, tedavisi, tanı

Köpeklerde displazi, herhangi bir köpeğin tespit edebileceği eklem dokularında patolojik bir değişikliktir, ancak istatistikçi, büyük ve dev ırkların temsilcilerinin bu hastalıktan daha sık etkilendiğini gösterir. Hastalık doğuştan olmasa da, uzmanlar kalıtsal faktörlerin gelişiminde önemli bir rol oynadığına inanmaktadır. Displazi nasıl ortaya çıkar ve modern veteriner hekimliği hangi tedavi yöntemlerini sunar?

Köpeklerde displazinin nedenleri

Bir lezyon ve dirseğin ve kalça ekleminin daha fazla tahrip olması ile birlikte bu hastalık oldukça ciddidir. Patolojik süreçlerin ilerlemesi ile köpek bile yürüyemez. Hastalığın yaygın nedenleri arasında aşağıdakilere dikkat çekilebilir:

• kalıtım - yavrular, bu hastalıktan da zarar görecek olan displaziden muzdarip olan ebeveynlerden doğar, bu nedenle böyle bir hastalığı olmayan bireyler damızlık olarak seçilir;
• uygunsuz, zayıf beslenme - displazi, hayvanın vücudundaki kalsiyum eksikliği veya fazlalığında hızlı bir şekilde gelişebilir;
• aşırı kilo patolojik süreçleri hızlandıran nedenlerden biridir;
• yetersiz (hareketsizlik) veya aşırı (hiperaktivite) egzersiz - bu faktör özellikle dev köpeklerin ve büyük ırkların yavruları için tehlikelidir;
• bacaklarda yaralanma - çıkık veya kırık hastalığın ortaya çıkmasına neden olabilir, ancak bu çok sık olmaz, nadir görülen bir diz displazisi ortaya çıkabilir.

Sınıflandırmaya göre, hastalığın birkaç derece vardır:

• I (A) - eklem dokularında yoktur;
• II (B) ve III (C) - çıkık durumları vardır;
• IV (D) - hastalığın ortalama derecesi ve V (E) - şiddetli derece - patoloji eklemlerde yapısal değişikliklere neden olur, dokularda yıkıcı bir süreç vardır.

Hastalık iki eklem türünü etkileyebilir, bu nedenle kalça ve dirsek eklemlerinin displazisi türleri.

Köpeklerde artroz hakkında bilgi okuduğunuzdan emin olun .

Köpeklerde displazinin belirtileri

Genellikle "displazinin" teşhisi genç köpeklere bir ila bir buçuk arasında yapılır. Bunun nedeni yoğun büyüme ve kilo artışıdır, bu da sırayla eklemler üzerinde büyük stres yaratır. Başlangıçta, hayvan topallamaya başlar ve iki yaşına kadar olabilir. Klinik semptomlar lezyonun tipine ve derecesine bağlıdır:

• Dirsek eklemlerinin patolojisi . Bu durumda, hayvan ön uçlarında topallamaya başlar, çoğu zaman lezyon her iki eklemi de etkiler. Hayvanları pençeleri bükerken acı hisseder, pençelere dokunursanız komutta pençe vermez. Lezyon mühürleri alanında eğitim mümkündür. Güçlü bir ağrı sendromuyla, köpek yavrusu temkinli bir şekilde yavaşça merdivenlerden iner veya hareket etmeyi reddeder, bu yüzden ona büyük acı verir. Eklem dokusunun ayrılması meydana gelebilir, ardından eklem üzerinde yeni bir fragman ortaya çıkabilir. Önemli hasarla birlikte, eklemler düzleşerek birbirlerine karşı sürtünmelerini sağlar. Ve bazen patoloji bağın kaybeden eklemin takılmaya başlamasına neden olur.
• Kalça eklemi patolojisi . Hastalık uzun süre asemptomatik olabilir. Hastalığın ciddi formlarında, köpek yavruları yürürken sallanmaya başlarlar, basamakları tırmanmaları zordur ya da bunu reddederler. Kellik, eklemlerde önemli değişikliklerle kendini gösterdiğinden, hastalık sahiplerinin hastalığın erken belirtilerine dikkat etmesi istenir. Yavru köpek sık sık uzanmaya başlarsa, arka bacaklarını farklı yönlere yerleştirerek endişelenmeye başlayabilirsiniz. Ek olarak, hastalık uzun vadede hayvanın hızlı bir şekilde yorulmasına neden olur ve “tavşan koşusu” hareketi vardır, yani köpek koşarken, her iki arka bacakla aynı anda itmeye çalışır.

Bazı durumlarda, displazinin teşhisi daha erken yaşta gerçekleşir - hayvanın arka bacaklarının yeterince güçlü olmadığı 4-5 ayda. Bu durumda, bir yaşını beklemeden acil tedavi gereklidir. Aksi takdirde, başka bir ciddi patoloji, osteoartroz, gelişme riskleri yüksektir.

Ayrıca bakınız: köpeklerde mikoplazmoz tedavisi .

Hastalığın teşhisi

Veteriner kliniği koşullarında patolojik değişikliklerin belirlenmesi bir röntgen cihazı kullanılarak gerçekleştirilir. Bir yaşındaki ve bir buçuk yaşındaki köpekler ağrıyan uzuvlarını hisseden bir uzman tarafından muayene edilir. Özel testler de kullanılır, örneğin Ortolani.

Köpeklerde displazi hakkında video

Köpeklerde displazinin tedavisi

Ne yazık ki, modern veterinerlik tıbbında bu patolojiden bir köpeği tamamen atmanın bir yolu yoktur. Ancak zamanında karmaşık tedavi gelişimini yavaşlatabilir ve hasta hayvanın yaşam kalitesini iyileştirebilir.

Eğer bir hayvanın displazisi varsa, ağrı ve zorluk çekmeden daha uzun yaşayabilmesi için azami çaba sarf etmesi gerekecektir. Anestezi etkisi olanlar dahil olmak üzere çeşitli ilaçların kullanılması gerekir. Ağrı sendromunu gidermek için, veteriner hekimler genellikle Quadrisol-5'i reçete eder, iltihaplanma sürecini ortadan kaldırır - Fenilbutazon ve imha işlemlerini durdurmak - Basamak. Ortalığı azaltma veya azaltma, ilacı Rimadyl'e yardımcı olur, ancak hayvanın yaşamı boyunca alması gerekir. Uzmanlar genellikle homeopatik ilaçlar, örneğin Traumel'i reçete eder.

Bir köpeğe nasıl ilaç verileceğini görün .

Ayrıca, terapi vitamin-mineral kompleksleri almayı, diyet ve fiziksel aktivite modunu ayarlamayı içerir. Bununla birlikte, geleneksel tedavinin hastalığı iyileştiremediği, sadece belirtileri ortadan kaldıracağı unutulmamalıdır.

Komplikasyonlar ve patolojik süreçler ihmal edildiğinde, veteriner hekimler operasyonel teknikleri kullanmaya karar verirler. Bununla birlikte, olumlu bir sonuç garantisi yoktur ve doktorlar mal sahiplerini cesaretlendirmez, çünkü bu pek sık olmaz. Operasyon tipi tam teşhisten sonra belirlenir, aşağıdaki olaylar olabilir:

• Tarak kas miyektomi. Kalça ekleminde bulunan tarak kasının disseke olduğu karmaşık bir cerrahi işlem değildir. Bu, etkilenen eklem üzerindeki hareketlilik ve basınçtan kaynaklanan ağrıyı azaltır. Bu manipülasyon, durumlarını stabilize etmek için sadece genç hayvanlara verilir.
• Uyluk başı rezeksiyonu. Bu operasyon aynı zamanda rezeksiyon artroplastisi olarak da adlandırılır. Kalça kemiğinin başının çıkarılmasını içerir ve uzuv tutturulması özel bir demet sayesinde gerçekleştirilir. Böyle bir müdahalenin ardından motor işlevi, yalnızca ağırlığı 15 kg'ı aşmayan küçük evcil hayvanlarda korunur. Bu nedenle, büyük ve dev ırkların temsilcileri arasındaki davranışları beklenen sonucu vermeyecektir.
• Üçlü pelvik osteotomi yöntemi. Her uzmanı yapamayacağı karmaşık bir işlem olarak kabul edilir. Gerçekleştirildiğinde, boşluğu olan bir kemik parçalara ayrılır, daha sonra kalça eklemine yakın temas edecek şekilde açılır. Kemiği sabitlemek için ek bir plaka kullanılır. Bu yöntem sadece genç hayvanları tedavi etmek için kullanılır.
• İnter-osteotomi yöntemi. Teknik, boynun kama şeklindeki bölümünün çıkarılmasından ibarettir. Sonuç olarak, ucu eklem oyuğuna daha sıkı oturmakta, bir plaka kullanılarak sabitleme gerçekleştirilmektedir.
• Eklemin Endoprotetik (değiştirme). Ameliyat klinikte özel ekipman, alet ve protezler ile yapılır. Operasyon, hastalıklı eklemin tamamen çıkarılması ve yenisiyle değiştirilmesidir. Bu cerrahi prosedür iyi sonuçlar verir ve çoğu durumda köpek tamamen yaşamaya başlar.

Eklemlerin displazisinden muzdarip bir evcil hayvan, kondroitin ve glukozamin içeren ilaçlar veya besin takviyeleri almalıdır. Ayrıca, özellikle büyük ırkların temsilcileri için, hastalığın önlenmesi için yavru köpekler vermeleri önerilir. Doğal olarak, bu tam bir tedavi değil, ancak patolojinin olumsuz etkisini azaltmaya izin veren sadece sınırlayıcı bir faktördür.

Beslenmede, besin değeri yüksek bir evcil hayvan sağlaması ve vücut ağırlığı üzerinde sıkı bir kontrol uygulanması önerilmektedir. Cinsiyete ve yaşa göre, köpek yavrusu ağırlığının mevcut standartlarını göz önünde bulundurmak gerekir.

Bu hastalığa veya hastalığa eğilimi olan evcil hayvanların zaten teşhis edilmiş olması, fiziksel aktiviteyi sınırlandırmalıdır. Uzun vadede, atlamalı aktif oyunlar yoğun patoloji ve bozulma gelişimine neden olabilir. Ancak, aktiviteyi tamamen dışlamak bile gerekli değildir, her şeyde bir önlem almak önemlidir.

Altı aya kadar köpeklere yoğun yükler önerilmemektedir, ancak hayvan gerektiği kadar yüzebilir. Yaşla birlikte, evcil hayvan aktivitesinde bir artış gereklidir, ancak bu dikkatli bir şekilde ve tercihen bir veterinerin tavsiyesinden sonra yapılmalıdır.

Hastalık, evcil hayvan için özel bir bakıma ihtiyaç duyar ve sadece köpek sahibinin yaşamının acı ve acı çekmeden ne kadar kaliteli ve uzun süreceği sahibine bağlıdır.